این کاربر از روز های کذایی و گرم تابستان رنج می برد.

هوا امروز 47 درجه است و من وسط سالن خونه با کتابای درو و برم در حال stud(diyng) هستم چون برق خونه بهم این اجازه رو نمیده من کولر اتاقمو روشن کنم و توی منطقه ی امن خودم بخزم و هیچ وقت ازش بیرون نیام . در واقع همین الانم دارم از زیر خوندن زیست شناسی عزیزم در میرم اون کتاب تست قطور جدید داره برام از دور عشوه میاد و بهم میگه اوه هانی ...یادت نرفته که از الان رسما یه کنکوری به حساب میای !؟! و من از استرس به خودم می پیچم چون یه ترسو ام مثل همیشه از روبه رو شدن با واقعیت های زندگیم فراری ام  و از اشتباه برداشتن یه قدم میترسم ولی باید هر روز به خودم یاد آوری کنم که نباید بترسم از اشتباه کردن حداقل یه اشتباهو دوبار تکرار نکنم . انی وی  از تیر ماه بگم براتون که انگار یه شکن زدم و تموم داره می شه ...حقیقتا تنظیم خوابم خرابه و داره رو مخم میره خیلی راه های متفاوتی رو امتحان کردم  ولی جوابگو نبود - خسته شدم  و نمیخوام اینطوری ادامه بدم  شاید تصمیم بگیرم یه چالش سی روزه اینجا شروع کنم که هر روز قبل ساعت هفت یا هشت صبح پستشو بزارم هم  میتونم بیشتر روزمرگی بنویسم همونطور که از اول هدفم از اینجا همین بود ولی خب همش شده پر از چس ناله های من ( به نظرتون راه خوبیه ؟ ) توی این ماه یه پیکنیک هم رفتم و باید بگم اونقدر بهم خوش گذشت کلمه ها نمیتونن توصیفش کنم رفتیم توی یه مزرعه که پر از حیوون های مختلف بود مخصوصا اسب (گفته بودم چقدر عاشق اسبم و سوارکاری یکی از رویاهامه ؟ ) ولی سوار نشدم نمیدونم ..نه اینکه بترسم ولی خب نمد ..!! حتی طاووس سفید هم از نزدیک دیدم  و باید بگم هزار برار خوشگل تر از طاووس رنگیه ((": خیلی زیباست . این ماه برام  مثل خوندن شعر های ایمیلی دیکنسون با بوی گل های بابونه و گربه های خیابونی و چشم  های تیله ای شون که انگار سرنوشتت رو مثل کف نجولاشون میدونن و  اهنگ های لانا دل ری در پس زمینه بود ...17 ساله بودن داره نه خوب پیش میره نه بد یه خاکستری مطلق و من راضیم و امیدوار شاید چون خاکستری همیشه رنگ موردعلاقم بوده ؟ میدونید دوست دارم روزام چطور بگذره ؟ با یادگرفتن نقاشی آبرنگ و پیانو و مسافرت و دیدن جاهای جدید ، کتاب خوندن ،اهنگ گوش دادن حرف زدن با غریبه داخل کتاب فروشی ، امتحان کردن غذا های جدید ولی شاید باید برای این روزا یکم بیشتر صبر کنم ....
ضمیمه : وای ..هیچ ایده ای ندارید چقدر دلم هوای خنک میخواد . 
ضمیمه : از کی اینقدر پست نوشتن سخت شده برام ؟
ضمیمیه : کتاب seven husband of evelyn hugo  این روزامو خودش به تنهایی داره پیش می بره .
ضمیمه : دلم میخواد برم یه عالمه کتاب بخرم و فقط بشینم کتاب بخونم ولی No money NO Time
ضمیمه : من تابستونو دوست دارم ولی توی ایتالیا لب دریا 
ضمیمه :دوست داشتم با یه اکیپ از بچه های بیان برم مسافرت و شبا باهم ورق بازی کنیم.
ضمیمه : منو به اون بعد از ظهر برگردونید.

?Why are girls in the songs always seventeen

هیچ چیز خاصی احساس نمی کنم درست مثل هر تولد دیگه ای که بهم یادآوری میکنه عدد روی کیک تولدم داره بزرگ و بزرگ تر میشه ، بزرگ تر شدم واضحه اما چرا احساس میکنم تا خود پارسالم کوچک ترین فرقی ندارم ، راستش نمیتونم بگم روی شونه هام پر از تجربه ها و دست آورد های جدید و جالبیه که به دست آوردم آره دروغ نباشه بودن چیزایی که برای اولین بار احساس کردم ، رشد کردن خودم از لحاظ فکری (شاید ؟)  اما خیلی احساس بزرگ بودن نمیکنم هفده سالگی برام عدد جادویی به نظر میاد یه چیزی بین بالغ شدن و بچه بودن ، بین زمین و آسمون آویزونی و همون حال به قول تیلور Nothing new و چیز جدیدی احساس نمیکنی . 

You know I, I'm afraid of change guess that's why we stay the same 

دوست دارم آرزو های قشنگ  و دوست داشتنی مثل هر سال برای خودم کنم اما بعید میدونم تاثیری داشته باشه ، امروزم یه روز مثل بقیه فقط با کیک و شمعی که فوت میکنی و امیدواری که یه روز آرزویی که با چشم های بسته کردی یه روز ، یه جایی رنگ واقعیت به خودش بگیره . 

 

A very random conversation

_ چرا هیچوقت سعی نکردی یه دوست صمیمی داشته باشی ؟

_معمولا آدما دقیقا وقتی که شروع میکنم به اینکه ازشون خوشم بیاد ناامیدم میکنن.

_واقعأ فکر میکنی این تقصیر کیه ؟ شاید وقتشه ایده آل های سخت گیرانه رو کنار بزاری و به جای اینکه منتظر باشی آدما به سمت تو بیان تو یه قدم بری جلو تر ..